Onlangs overleed Ed van Thijn. In de media is uitgebreid aandacht geschonken aan zijn politieke en bestuurlijke loopbaan . Weinig mensen zullen zich wellicht realiseren dat Ed ook een Nereus-verleden had. Op verzoek van het Oud-Nereus-bestuur stuurde reunist Feye Meijer ons onderstaande herinnering. Naar eigen zeggen heeft hij 1 jaar weliswaar zonder veel prijzen, maar met heel veel plezier met Ed in een ploeg geroeid. Bij Ed bleef de roeiloopbaan tot 1 blik beperkt, Feye steeg later tot een aanzienlijk hoger nivo . Hij won de Varsity in 1959 en won in datzelfde jaar zilver in de gestuurde Nereus- vier op de EK in Macon. Zoals Feye ook vermeldt is in deze Nieuwsbrief tevens de tekst opgenomen die Ed in zijn autobiografie ”Het verhaal” aan zijn roeiperiode bij Nereus heeft gewijd. MIJN ROEIVRIEND ED VAN THIJN Toen ik het verdrietige bericht van het overlijden van Ed van Thijn hoorde, dacht ik meteen terug aan mijn Nereus-tijd. Ik heb in mijn 1e jaar in 1956 met hem geroeid in een Overnaadse Vier in het gezelschap van Conrad van Tooren, Henk Hopman, Edwin Kisman als stuurman en als coach Enno Rösingh. Ed had al eerder geroeid en zat bij ons op slag. In zijn autobiografie , komt hij uitgebreid terug op die periode ,die veel voor hem had betekend. Dit prachtige en zeer persoonlijke verhaal is ook opgenomen in deze Nieuwsbrief. We roeiden de Varsity, waar de Overnaadse Vier toen nog een wedstrijdboot was, maar presteerden daar niet veel, trouwens ook niet veel in de rest van het seizoen. Met name , zoals Ed ook beschrijft , omdat de 1e overnaadse vier van Nereus ons gedurende het seizoen voortdurend de hielen liet zien . Maar toen kwamen de wedstrijden van ZZV, de Zaanlandse! Hier was de Overnaadse Vier het Hoofdnummer. De wedstrijd baan had een vrij scherpe bocht halverwege, zodat je scheef startte om na de bocht wel recht op de finish te kunnen afstormen. We wonnen en als ik mij goed herinner mochten we een zilveren Zaanse molen als wisselbeker meenemen voor de Nereus- prijzenkast. Later in het seizoen stapten we over op de gladde Jonge Vier A. , maar ook daarin waren de successen beperkt. Ik denk overigens dat dat niet aan Ed lag, die was fanatiek genoeg. Ed studeerde toen aan de nieuwe faculteit PSF, Politiek -Sociale wetenschappen en Filosofie. Hij lag kennelijk overhoop met één van de hoogleraren, want die liet hem twee keer zakken voor zijn kandidaats. Toen hij later zijn doctoraal haalde gaf hij een cognac- partij op zijn kamer, louter met cognac van verschillende merken. Ik weet niet meer hoe ik thuis ben gekomen. Vele jaren later kwam ik Ed weer tegen toen hij een lezing gaf op het Academisch Genootschap in Eindhoven, waar ik lid van ben. Hij was toen Burgemeester van Amsterdam en het was kenmerkend voor hem dat hij mij vroeg of ik niet verbaasd was dat hij dat was geworden. Het toonde zijn grote bescheidenheid, zoals ook treffend vermeld werd in de necrologie van de NRC Kortom, voor mij een roeimaat om te blijven herinneren! Feye Meijer
